انجام مطالعات ژئوتکنیک

مطالعات ژئوتکنیک توسط مهندسان ژئوتکنیک یا زمین شناسان برای به‌دست آوردن اطلاعات در مورد خواص فیزیکی خاک و پی سازه‌های پیشنهادی و ترمیم آسیب‌های خاکی و سازه‌های ناشی از شرایط زیرسطحی انجام می‌شود که  شامل بررسی‌های سطحی و زیرسطحی یک سایت مطالعات ژئوتکنیکی قبل از ساخت هر سازه‌ای  از خانه یک واحدی و ویلایی گرفته تا ساختمان‌ها و برج‌ها چند طبقه و پروژه‌های زیربنایی مانند پل‌ها، راه‌آهن و مترو.خواهد بود. همچنین از مطالعات ژئوفیزیکی برای به‌دست آوردن اطلاعات مربوط به سایت‌ها استفاده می‌شود.به طور کلی بررسی زیرسطحی معمولا شامل نمونه‌برداری از خاک، آزمایشهای برجا و آزمایش‌های آزمایشگاهی نمونه‌های به‌دست آمده است.

بررسی و مطالعات سطحی  شامل نقشه‌برداری زمین شناسی، روش‌های ژئوفیزیک و فتوگرامتری بوده یا می‌تواند قدم زدن یک متخصص  برای مشاهده شرایط فیزیکی سایت باشد. برای کسب اطلاعات در مورد شرایط خاک زیرسطحی، نمونه‌برداری و تعیین ویژگی‌های فیزیکی خاک‌ها و سنگ‌ها شامل گودبرداری آزمایشی و مهندسی، ترانشه برداری (به‌ویژه برای مکان‌یابی گسل‌ها و سطح‌های لغزشی) گودال‌های سطح زمین و آزمایش‌های درجا داخل سایت، انجام می‌شود. این آزمایشات همچنین برای شناسایی آلودگی خاک قبل از شروع پروژه به منظور جلوگیری از اثرات منفی زیست‌محیطی استفاده می‌شوند.

نمونه برداری از خاک در مطالعات ژئوتکنیک

نمونه برداری از خاک در ژئوتکنیک، از محل حفاریها در  قطرهای متنوع انجام می گردد. حفاری با قطرهای بزرگ، به‌دلایل ایمنی و هزینه‌ها مربوط به آن، کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرند اما گاهی اوقات برای دسترسی زمین شناسان یا مهندسین ژئوتکنیک جهت بررسی ویژگیهای زمین شناسی و مکانیک خاک و سنگ را در محل مورد استفاده قرار می‌گیرند. حفاری با قطرهای کوچکتر، به دلیل  اینکه این امکان را می‌دهد نمونه های دست خورده و یا دست نخورده خاک یا سنگ‌ها را در اعماق مجتلف مورد بررسی قرار گیرند،عموماً در پروژه ها استفاده می‌شود.

نمونه‌های خاک معمولا در دو گروه دست خورده یا دست نخورده طبقه‌بندی می‌شوند :

-نمونه دست خورده، نمونه‌ای است که در آن ساختار خاک به اندازه‌ای تغییر کرده باشد که آزمایش‌های خواص ساختاری خاک، معرف شرایط سایت نبوده و فقط ویژگی‌های دانه‌های خاک ، مشخصه تراکم خاک، تعیین سنگ شناسی عمومی رسوبات خاک و محتوای آب را می‌توان دقیق بررسی کرد.

-نمونه های دست نخورده، نمونه‌هایی هستند که در آن شرایط خاک کاملا به شرایط محیطی و زیر سطحی نزدیک است تا در آزمایشهای آزمایشگاهی خواص ساختاری خاک برای تخمین خواص خاک در محل را فراهم کند. نمونه‌های به دست آمده با روش دست نخورده برای تعیین طبقه‌بندی خاک، نفوذپذیری، تراکم، تحکیم و سایر پارامترهای مهندسی استفاده می‌شود.